استقرار در پادگان سنندج و فراگیری آموزشهای نظامی
     مشاهده شهر سنندج که یاد آور دلاور مردیهای برادران سپاه و بسیج بود برایمان جالب بود زیرا این شهر با خیانت لیبرالهای حاکم در دولت بازرگان و با اصرار برخروج سپاه از این شهر به دست ضد انقلاب افتاد و سپس با شهدای بسیاری مجدداً باز پس گرفته شد. چند روزی در پادگان سنندج به فراگیری آموزشهای نظامی گذراندیم. آموزشهایی از قبیل رزم انفرادی که مربی مربوطه بعضی از فنون را از قبیل چگونگی دستگیر کردن دشمن در سالن به ما یاد می داد و می گفت اینها را به همه آموزش نمی دهیم و به افراد خاص تعلیم می دهیم که علت مهم بودن آن برای ما مشخص نشد. یکی دیگر از برنامه ها پرش از خودرو بود و مربی مربوطه ادعای پرش با سرعت 70 کیلومتر داشت و ما را که با سرعت نزدیک به 30 الی 40 کیلومتر می پراند معمولاً بچه ها زمین می خوردند. با اصرار برادران قرار شد وی با سرعت 50 کیلومتر بپرد ولی مطلبی به راننده گفت و وی با سرعتی حدود 30 کیلومتر بیشتر نرفت اما هنگام پریدن چنان این مربی به زمین خورد که گویی اصلاً این سالها پرش از خودرو نداشته و بچه ها خندیدند. وی برای زمین خوردنش بهانه ای درست کرد که برادران گفتند یکبار دیگر بپرد و او قبول نکرد. یکی دیگر از آموزشها تخریب بود بعد از کلاس نیم پوند تی ان تی را با تعدادی چاشنی ساده و الکتریکی و فتیله که به کلاس آورده شده بود را باید منفجر می کردند. بچه ها می گفتند یک چاشنی و مقداری فتیله کافی است چرا بقیه چاشنی ها و فتیله اضافی را منفجر می کنید!؟ مربی می گفت انبار دیگر اینها را قبول نمی کند. خلاصه برای انفجار نیم پوند تی ان تی مسافت زیادی را رفتیم تا به میدان تیر رسیدیم و در فاصله یکصد متری تی ان تی آماده انفجار شد و ما در پشت خاکریز حالت درازکش بودیم تا انفجار صورت گرفت. این مقدار فاصله برای ما که مبتدی بودیم بیش از حد به نظر می رسید. سلاحهایی مانند کالیبر 50 و توپ ضد هوایی 23 میلیمتری به ما آموزش داده شد. بعد از اینکه بر روی تپه ا… اکبر شهر مستقر شدیم باز به پادگان می آمدیم و سلاحهای نیمه سنگین به ما آموزش داده می شد.